Tip:
Highlight text to annotate it
X
DIE avonture van Sherlock Holmes deur
Sir Arthur Conan Doyle
Adventure XII.
Die avontuur van die rooi beuken
"Om die man wat kuns is lief vir sy eie
onthalwe, "het opgemerk Sherlock Holmes, gooi
eenkant die advertensie blad van die Daily
Telegraph, "is dit dikwels in sy minstens
belangrik en lowliest manifestasies wat
die skerpste plesier is afgelei moet word.
Dit is lekker om my te onderhou, Watson,
dat jy tot dusver hierdie waarheid verstaan
wat in hierdie klein rekords van ons gevalle
wat jy is goed genoeg op te stel,
en, ek moet sê, soms tot
versier, jy het prominensie nie so
veel aan die talle oorsake célèbres en
sensasionele proewe in wat ek uitgepluis het
maar eerder aan dié voorvalle wat
is gering in hulself nie, maar wat
gegee het ruimte vir die fakulteite
aftrekking en van logiese sintese wat ek
het my spesiale provinsie. "
"En tog," sê ek en glimlag, "Ek kan nie heeltemal
hou myself kwytgeskeld van die beheer van
sensasie wat teen die versoek is
my rekords. "
"Jy het afgedwaal, miskien," het hy opgemerk,
neem aan 'n gloeiende slak met' n tang
en beligting met dit die lang kers hout
pyp wat gewoond was sy klei te vervang
toe hy in 'n disputatious eerder as' n
meditatiewe bui - "jy het dalk verkeerd
probeer kleur en lewe te plaas in elke
van jou stellings in plaas van beperkte
jouself aan die taak van die plaas op rekord
dat ernstige beredenering van die saak aan te bring
wat is werklik die enigste noemenswaardige funksie
oor die ding. "
"Dit lyk vir my dat ek julle gedoen het volle
geregtigheid in die saak, "Ek het opgemerk met
'n koudheid, want ek was afgestoot deur die
egoïsme wat ek het meer as een keer waargeneem
om 'n sterk faktor in my vriend se
enkelvoud karakter.
"Nee, dit is nie selfsug of oë,"
het gesê hy het geantwoord, net soos sy gewoond, my
gedagtes eerder as my woorde.
"As ek eis volle geregtigheid vir my kuns, dit is
want dit is 'n onpersoonlike ding -' n ding
buite myself.
Misdaad is algemeen.
Logika is skaars.
Daarom is dit op die logika eerder as
op die misdaad wat jy moet woon.
Jy het vervalle wat moes gewees het '
kursus van lesings in 'n reeks van stories. "
Dit was 'n koue oggend van die vroeë lente,
en ons het gaan na ontbyt aan weerskante
van 'n vrolik vuur in die ou kamer by Baker
Straat.
'N digte mis gerol het tussen die lyne
van die vaal-bruin huise en die opponerende
vensters loomed soos donker, vormloos vervaagt
deur middel van die swaar geel kranse.
Ons gas was verlig en blink op die wit
doek en flikkering van porselein en metaal, vir
die tafel het nog nie skoongemaak.
Sherlock Holmes was stil die hele
oggend, dip gereeld in die
advertensie kolomme van 'n reeks
vraestelle tot op die laaste, wat blykbaar
gegee aan sy soektog, het hy na vore gekom in geen
baie soet temper my lesing oor my
literêre tekortkominge.
"Terselfdertyd," het hy opgemerk nadat 'n
breek, waartydens hy het gaan sit op gepruttel
sy lang pyp en kyk af na die
vuur, "jy kan skaars oop wees vir 'n aanklag
van sensasie nie, want uit van hierdie gevalle
wat jy is so vriendelik met rente
jouself in, doen 'n billike gedeelte behandel nie
van misdaad, in sy wetlike sin, at all.
Die klein saak waarin ek probeer om te
help om die Koning van Boheme, is die enkelvoud
ervaring van Miss Mary Sutherland, die
probleem wat verband hou met die man met die
gedraai lip, en die voorval van die edele
BA, was alle aangeleenthede wat
buite die bleek van die wet.
Maar in die voorkoms van die sensasionele, vrees ek
dat jy kan begrens op die triviaal. "
"Die einde so mag gewees het," het ek geantwoord,
"Maar die metodes wat ek besit te gewees het roman
en van belang is. "
"Pshaw, my liewe mede, wat die publiek te doen,
die groot unobservant publiek, wat nie kon
skaars vertel 'n wewersbalk deur sy tand of' n
letterzetter deur sy linker duim, omgee
die fyner skakerings van analise en aftrekking!
Maar, inderdaad, as jy is triviale, ek kan nie
blameer nie, want die dae van die groot gevalle
is verby.
Man, of ten minste kriminele man, het alles verloor
onderneming en oorspronklikheid.
Soos aan my eie klein praktyk, dit lyk
word degenererende in 'n agentskap vir
herstel verlore lei potlode en gee
raad aan jong dames van boarding-
skole.
Ek *** dat ek onder aangeraak het op die laaste,
egter.
Hierdie nota Ek het vanoggend my zero-punte
punt, ek fancy.
Lees dit! "
Hy geteister n crumpled letter oor vir my.
Dit was dateer uit Montague Place op die
voorafgaande aand, en hardloop so:
"Geagte mnr. HOLMES: - Ek is baie angstig om
raadpleeg julle as of ek moet of
moet nie aanvaar 'n situasie wat
aangebied is vir my as goewernante.
Ek sal bel om half-afgelope tien tot-dag of
Ek weet nie ongerief wat u.
Die uwe, "VIOLET HUNTER."
"Weet jy die jong dame?"
Ek vra.
"Nie I."
"Dit is half-afgelope tien nou."
"Ja, en ek het geen twyfel dat is haar
ring. "
"Dit kan draai uit tot wees van meer belang
as jy ***.
Kan jy onthou dat die saak van die blou
smarag, wat blyk te wees 'n blote willekeur
op die eerste, ontwikkel in 'n ernstige
ondersoek.
Dit mag wel so wees in hierdie geval, ook. "
"Wel, laat ons so hoop.
Maar ons twyfel sal binnekort baie opgelos moet word,
want hier, tensy ek baie vergis, is die
persoon in die vraag. "
Soos Hy gespreek het die deur oopgemaak en 'n jong
lady het die kamer binnegekom.
Sy was duidelik, maar netjies geklee, met 'n
helder, vinnige gesig, sproeterig soos 'n
plover se eier, en met die flink wyse waarop
'n vrou wat het haar eie manier te maak in
die wêreld.
"Jy sal verskoon my prikkel jou dat jy, ek is
seker nie, "het sy gesê, as my metgesel gestyg tot
groet haar, "maar ek het 'n baie vreemde
ondervinding, en soos ek het geen ouers of
verhoudings van enige soort van wie ek kan vra
advies, ek het gedink dat dit dalk jy sou
so vriendelik om my te vertel wat ek moet doen. "
"Bid neem 'n sitplek, Miss Hunter.
Ek sal gelukkig wees om iets te doen wat ek kan
om jou te dien. "
Ek kon sien dat Holmes gunstig was
beïndruk met die wyse en spraak van sy
nuwe kliënt.
Hy kyk haar oor in sy soek
mode, en dan bestaan self, met
sy deksels hangende en sy vinger-wenke
saam, om te luister na haar storie.
"Ek is 'n goewernante vir vyf jaar,"
het sy gesê, "in die familie van Kolonel Spence
Munro, maar twee maande gelede het die kolonel
ontvang 'n afspraak by Halifax, in Nova
Scotia, en het sy kinders oor te
Amerika met Hom, sodat ek het myself
sonder 'n situasie.
Ek geadverteer word, en ek antwoord
advertensies, maar sonder sukses.
Op die laaste van die min geld wat ek gespaar het
begin om te hardloop kort, en ek was op my wit se
einde as aan wat ek moet doen.
"Daar is 'n bekende agentskap vir
governesses in die West End genoem
Westaway's, en daar het ek gebruik om te bel oor
een keer 'n week om te sien of
niks het verander aan wat dalk pas by my.
Westaway was die naam van die stigter van die
besigheid, maar dit is werklik daarin geslaag deur mej
Stoper.
Sy sit in haar eie klein kantoor, en die
dames wat op soek is na werk wag in
'n zijkamertje gelaat, en dan word in een
een, toe sy haar grootboeke konsulteer en sien
of sy het iets te doen wat sou pas
hulle.
"Wel, toe ek geroep het laaste week was ek gewys
in die klein kantoor soos gewoonlik nie, maar ek
gevind dat Mej Stoper nie alleen was.
'N prodigiously stout man met' n baie
glimlaggende gesig en 'n groot swaar ken wat
gerol in vou op vou oor sy
keel gaan sit op haar elmboog met 'n paar
bril op sy neus, soek baie dringend
by die dames wat ingeskryf.
As ek gekom het in hy het nogal 'n spring in sy
stoel en draai vinnig om Miss Stoper.
"'Dit sal doen," sê hy; "Ek kon nie vra
vir iets beter.
Kapitaal! kapitaal! "
Hy was baie entoesiasties en vryf sy
hande saam in die mees geniale mode.
Hy was so 'n gemaklike-soek man wat
dit was nogal 'n plesier om te kyk na hom.
"Jy is op soek na 'n situasie, mis?"
het hy gevra.
"Ja, meneer."
"'As goewernante?"
"Ja, meneer."
"'En wat salaris vra jy?"
"Ek het 4 pond per maand in my laaste plek
met Kolonel Spence Munro. "
"'O, tut, tut! sweet - rang sweet "!
hy uitgeroep het, gooi sy vet hande uit na
die lug soos 'n man wat in' n kokende
passie.
"Hoe kan enige iemand bied so 'n som te jammerlike
'n dame met so' besienswaardighede en
prestasies? "
"'My prestasies, meneer, kan minder wees as
jy ***, "sê I.
"'N bietjie Frans,' n bietjie Duits, musiek,
en teken - '
"'Tut, tut!" Het hy uitgeroep.
"Dit is almal redelik langs die vraag.
Die punt is, het jy of het jy nie die
draende en wandel van 'n dame?
Daar is dit in 'n neutedop.
As jy nog nie, jy is nie toegerus is vir die
grootmaak van 'n kind wat' n dag speel 'n
aansienlike rol in die geskiedenis van die
land.
Maar as jy waarom het, dan, hoe kan enige
gentleman vra om te afdalen te aanvaar
iets onder die drie figure?
Jou salaris met my, dame, sou begin
teen 100 pond per jaar. "
"Jy kan ***, mnr Holmes, wat vir my,
armlastige soos ek was, so 'n aanbod was
amper te goed om waar te wees.
Die man het egter, sien miskien die
voorkoms van incredulity op my gesig, is 'n
pocket-boek en het uit 'n nota.
"'Dit is ook my persoonlike," sê hy, glimlag
in die mees aangename manier tot sy oë
was net twee klein blink splete te midde van die
wit stygings van sy gesig, "om na
my jong dames die helfte van hul salaris
vooraf, sodat hulle kan voldoen aan enige
bietjie uitgawes van hul reis en hul
klerekas. "
"Dit was vir my dat ek nog nooit ontmoet het sodat
fassinerende en so bedagsaam 'n man.
Soos ek was reeds in skuld jy aan my gemaak,
die voorskot was 'n groot gemak, en
nog daar was iets onnatuurlike oor die
hele transaksie wat my wil
weet 'n bietjie meer voor ek nogal verbind
myself.
"" Mag ek vra waar jy woon, meneer? "Sê I.
"'Hampshire.
Charming landelike plek.
Die Koper Reserveren, vyf myl op die ver
kant van Winchester.
Dit is die mees pragtige land, my liewe
jong dame, en die liefste ou land-
huis. "
"En my pligte, meneer?
Ek sou bly wees om te weet wat hulle sou
wees. "
"'N kind -' n liewe ou romper net
ses jaar oud.
Ag, as jy hom kon sien moord
kakkerlakke met 'n pantoffel!
Smack! smack! smack!
Drie het voor jy kan wink! "
Hy leun terug in sy stoel en lag sy
oë in sy kop weer.
"Ek was 'n bietjie skrik op die aard van
die kind se vermaak, maar die vader se
lag het my laat *** dat miskien is hy
grap.
"'My enigste pligte, dan," Ek het gevra, "is om
beheer neem van 'n enkele kind? "
"" Nee, nee, nie die enigste, nie die enigste, my
liewe jong dame, "het hy gehuil.
"Jou plig sou wees, soos ek is seker jou goeie
sin sou raai, 'n bietjie te gehoorsaam
opdragte my vrou kan gee, op voorwaarde
altyd dat hulle sodanige bevele as 'n
lady kan met ingetoënheid gehoorsaam.
Jy sien geen probleme, heh? "
"Ek moet gelukkig wees om myself nuttig."
"'Nogal so.
In rok nou, byvoorbeeld.
Ons is faddy mense, jy weet - faddy maar
kind-hearted.
As jy gevra is 'n rok te dra wat
ons kan gee, sou jy nie teen
ons klein gril.
Heh? "
"" Nee, "sê ek, heelwat verbaas
sy woorde.
"" Of om hier te sit, of sit daar, wat sou
nie aanstootlik vir jou? "
"'O, nee."
"" Of te sny jou hare ook kort voor
jy kom vir ons? "
"Ek kon dit skaars glo my ore.
Soos jy kan onderhou, mnr Holmes, my hare is
'n bietjie weelde, en van' n plaas
eienaardige tint van kastanje.
Dit is beskou as kuns.
Ek kon nie droom van opoffering dit in hierdie
onvoorbereid mode.
"Ek is *** dat dit is nogal
onmoontlik nie, "sê I.
Hy was vir my kyk gretig uit sy
klein ogies, en ek kon sien 'n skaduwee verby
oor sy gesig soos ek gepraat het.
"Ek is bevrees dat dit heeltemal noodsaaklik,"
het hy gesê.
"Dit is 'n bietjie fantasie van my vrou se, en
dames begeertes, jy weet, dame, dames
begeertes moet geraadpleeg word.
En so sal jy nie jou hare sny? "
"" Nee, meneer, ek kan regtig nie, "het ek geantwoord
stewig.
"Ag, baie goed, dan moet die heel vestig
die saak.
Dit is 'n jammerte, want in ander opsigte jy
Ek wil regtig baie mooi gedoen het.
In daardie geval, Miss Stoper, ek het die beste
inspekteer 'n paar meer van jou jong dames. "
"Die bestuurderes het gaan sit dit alles terwyl besige
met haar vraestelle sonder 'n woord na een van
ons, maar sy loer na my, nou met soveel
ergenis op haar gesig wat ek nie kon
help vermoed dat sy verloor het 'n
slim kommissie deur my weiering.
"" Het jy wil jou naam gehou word op
die boeke "het sy? gevra word.
"As jy wil, Miss Stoper."
"" Wel, regtig, dit lyk eerder nutteloos,
omdat jy weier om die mees uitstekende bied
in hierdie mode, "sê sy skerp.
"Jy kan skaars verwag dat ons uit te oefen
onsself nog so 'n opening te vind
jou.
Goeie-dag aan jou, Miss Hunter. "
Sy geslaan 'n gong op die tafel, en ek was
getoon deur die bladsy.
"Wel, Mr Holmes, toe ek terug na my
losies en gevind dat min genoeg in die
kas, en twee of drie wetsontwerpe op die
tafel, het ek begin om myself te vra of ek moes
nie gedoen het 'n baie dwaas ding.
Na alles, as hierdie mense het vreemde giere
en verwag gehoorsaamheid aan die mees
buitengewone sake, was hulle ten minste
gereed om te betaal vir hul eksentrisiteit.
Baie min governesses in Engeland kry
£ 100 per jaar.
Naas, wat gebruik was my hare vir my?
Baie mense is verbeter deur die dra dit
kort en miskien het ek moet wees onder die
nommer.
Volgende dag het ek was geneig om te *** dat ek moes
'n fout gemaak, en deur die dag nadat ek was
seker daarvan.
Ek het amper oorkom my trots so ver as om
gaan terug na die lessenaar en vra of
die plek nog oop was toe ek
hierdie brief van die man homself.
Ek het dit hier en ek sal lees dit aan jou:
"'Die Koper Reserveren, naby Winchester.
"'DEAR MISS HUNTER: - Miss Stoper het' n baie
vriendelik gegee my jou adres, en ek skryf
Van hier kan jy om te vra of jy
heroorweeg jou besluit.
My vrou is baie bekommerd dat jy moet
kom, want sy is daar baie gelok deur my
beskrywing van jou.
Ons is bereid om te gee £ 30 'n kwart,
of 120 pond per jaar, so as te vergoed
dat jy vir enige min ongerief wat ons
giere kan veroorsaak dat jy.
Hulle is nie baie veeleisend, na alles.
My vrou is dol van 'n bepaalde skakering van
elektriese blou en wil graag jou te dra
so 'n rok binne in die oggend.
Jy hoef nie, maar gaan na die koste van
aankoop van een, want ons het een wat deel uitmaak
my liewe dogter Alice (nou in
Philadelphia), wat, ek moet ***,
pas jy baie goed.
Dan, om so sit hier en daar, of
amusante jouself in enige wyse aangedui,
wat nodig is veroorsaak dat jy geen ongerief.
Wat betref jou hare dra, dit is ongetwyfeld 'n
jammer, veral omdat ek nie kon help
hernasien sy skoonheid tydens ons kort
onderhoud, maar ek is bevrees dat ek moet
bly ferm op hierdie punt, en ek het net
hoop dat die verhoogde salaris kan
vergelding wat jy vir die verlies.
Jou pligte, so ver as die kind is
betref, is baie lig.
Nou probeer om te kom, en ek sal julle tegemoetkom
met die hond-cart by Winchester.
Laat my weet wat jou lei.
Die uwe, JEPHRO RUCASTLE. "
"Dit is die brief wat ek het nou net
ontvang het, mnr Holmes, en my gedagtes is gemaak
aan dat ek dit sal aanvaar.
Ek het gedink, maar dat voordat die
finale stap Ek wil die te dien
hele aangeleentheid aan jou oorweging. "
"Wel, Miss Hunter, as jou gedagtes is gemaak
aan, wat dan 'n uitgemaakte die vraag, "sê
Holmes, glimlag.
"Maar jy wil nie hê om my te weier?"
"Ek bely dat dit nie die situasie
wat ek moet soos 'n suster van my te sien
aansoek doen. "
"Wat is die betekenis van dit alles, mnr
Holmes? "
"Ag, ek het geen data nie.
Ek kan nie sê.
Miskien het jy jouself gevorm paar
mening? "
"Wel, daar lyk my net een
moontlike oplossing.
Mnr Rucastle lyk na 'n baie vriendelik wees,
gemoedelike man.
Is dit nie moontlik dat sy vrou is 'n
kranksinnige, dat hy verlang dat die saak te hou
stil uit vrees vir sy moet geneem word om 'n
asiel, en dat hy haar begeertes in humours
elke moontlike manier om 'n uitbraak te voorkom? "
"Dit is 'n moontlike oplossing - in werklikheid, soos
sake staan, dit is die mees waarskynlike een.
Maar in elk geval lyk dit nie te wees 'n
mooi huis vir 'n jong dame. "
"Maar die geld, mnr Holmes, die geld!"
"Wel, ja, natuurlik betaal is goed die - te
goed nie.
Dit is wat maak my onrustig.
Hoekom moet hulle gee jou £ 120 per jaar,
toe hulle kon hul keuse vir 40
pond?
Daar moet 'n sterk rede agter wees. "
"Ek het gedink dat as ek jou vertel die
omstandighede wat u sal verstaan
daarna het as ek wou jou help.
Ek voel so baie sterker as ek voel
dat jy aan die agterkant van my. "
"Ag, kan jy dra dat die gevoel weg met
jou.
Ek kan jou verseker dat jou klein probleem
beloof om die mees interessant wees om te word wat
het gekom my manier vir 'n paar maande.
Daar is iets duidelik roman oor
sommige van die funksies.
As jy moet jouself in twyfel of in
gevaar - "
"Danger!
Wat doen jy voorsien gevaar? "
Holmes het sy kop geskud ernstig.
"Dit sou ophou om 'n gevaar wees as ons kon
dit definieer, "het hy gesê.
"Maar op enige tyd, dag of nag, 'n telegram
sou bring vir my af na jou help. "
"Dit is genoeg nie."
Sy het opgestaan lewendig uit haar stoel by die
angs al gevee van haar gesig.
"Ek sal gaan af na Hampshire baie maklik in
my gedagtes nou.
Ek sal skryf aan mnr Rucastle op 'n slag
offer my arme hare te-nag, en begin
vir Winchester tot-dag. "
Met 'n paar woorde te Holmes dankbaar sy
beveel ons albei goeie-nag en bustled af
op haar manier.
"Ten minste," sê ek soos ons gehoor het haar vinnige,
firma stappe dalende die trappe, "het sy
lyk na 'n jong dame wat baie goed wees
kan sorg vir haarself te neem. "
"En sy sal moet word," sê Holmes
ernstig.
"Ek is baie verkeerd as ons geen reaksie van
haar voor baie dae is verby. "
Dit was nie baie lank voor my vriend se
voorspelling is vervul.
Twee weke het verby gegaan, waartydens ek
dikwels my gedagtes draai gevind in haar
rigting en wonder wat vreemde newe-
baan van menslike ervaring hierdie eensame vrou
het verdwaal in.
Die ongewone salaris, die vreemde omstandighede
die lig pligte, al wys na iets wat
abnormale, maar of 'n gier of' n plot,
of die man was 'n filantroop of
'n skurk, was dit heeltemal buite my magte uit te
bepaal.
Soos om Holmes, ek het opgemerk dat hy gaan
gereeld vir 'n halfuur op die einde, met
gebreide brows en 'n onttrek lug, maar hy
gevee die saak weg met 'n golf van sy
hand wanneer ek het dit genoem.
"Data! data! data! "het hy uitgeroep ongeduldig.
"Ek kan nie stene sonder klei."
En tog het hy sal altyd wind deur
gemompel dat geen suster van sy dit ooit
aanvaar het so 'n situasie.
Die telegram wat ons uiteindelik ontvang
het een aand net so ek kon ***
van die draai in en Holmes was die vestiging van
om een van daardie hele nag chemiese
navorsing wat hy gereeld verwen in,
wanneer ek sou laat hom terwyl hy neerbuk oor 'n
retort en 'n proefbuis in die nag en vind
hom in dieselfde posisie as ek afgekom
vir 'n ontbyt in die oggend.
Hy het die geel koevert en dan
skrams op die boodskap, gooi dit oor te dra
my.
"Kyk net na al die treine in Bradshaw," sê
hy, en draai terug na sy chemiese
studies.
Die dagvaarding is 'n kort en dringende een.
"Wees asb by die Black Swan Hotel op
Winchester, in die middag tot-dag, "het hy gesê.
"Moenie kom!
Ek is op my einde.
HUNTER. "
"Sal jy saam met my?" Gevra Holmes,
skrams aan.
"Ek moes wil."
"Kyk net na dit op, dan."
"Daar is 'n trein om half-afgelope nege," sê
Ek, skrams oor my Bradshaw.
"Dit is te danke aan Winchester om 11:30."
"Dit sal baie goed doen.
Dan miskien ek moes beter stel my
analise van die acetones, soos ons mag nodig wees om
word op ons beste in die oggend. "
Deur elf uur kom die volgende dag het ons goed
op ons pad na die ou Engelse hoofstad.
Holmes het begrawe is in die oggend
vraestelle al die pad af, maar nadat ons
geslaag het in die Hampshire grens het hy gooi hulle
neer en begin om die natuurskoon te bewonder.
Dit was 'n ideale lente dag,' n ligte blou
lug, flecked met min wollig wit
wolke dryf oor van wes na oos.
Die son was baie helder skyn, en tog
daar was 'n opwindende nip in die lug,
wat stel jy 'n rand vir' n mens se energie.
Oor die hele land, weg na die
rollende heuwels rondom Aldershot, die klein
rooi en grys dakke van die plaas-steadings
Rensburg uit te midde van die lig groen van die
nuwe blare.
"Is hulle nie vars en mooi?"
Ek het met al die entoesiasme van 'n man
vars uit die fogs van Baker Street.
Maar Holmes het sy kop geskud ernstig.
"Weet jy, Watson," sê hy, "dat dit
een van die vloeke van 'n gees met' n beurt
soos myne dat ek moet kyk na alles
met verwysing na my eie spesiale onderwerp.
Jy kyk na hierdie verspreide huise, en jy
is beïndruk met hul skoonheid.
Ek kyk na hulle, en die enigste gedagte wat
kom na my toe is 'n gevoel van hul isolasie
en van die straf waarmee misdaad kan word
verbind daar. "
"Goeie hemel!"
Ek het gehuil.
"Wie sou assosieer met hierdie liewe misdaad
ou opstalle? "
"Hulle het altyd vul my met 'n sekere horror.
Dit is my oortuiging, Watson, wat gebaseer is op my
ervaring, wat die laagste en vuilste
bane in Londen gaan nie 'n meer
vreeslike rekord van sonde as nie die
glimlag en pragtige natuurskoon. "
"Jy aanstoot my!"
"Maar die rede is baie duidelik.
Die druk van die openbare mening kan doen
die gemeente wat vir die wet kan nie bewerkstellig.
Daar is geen laan so gemeen dat die gil van
'n gemartelde kind, of die slag van' n
dronkaard se blaas, het nie simpatie verwek
en verontwaardiging onder die bure, en
dan is die hele masjinerie van die reg is ooit
so naby dat 'n woord van klagte kan stel
dit gaan, en daar is maar net een tree tussen
die misdaad en die dok.
Maar kyk na hierdie eensame huise, elk in
sy eie velde, gevul word vir die grootste deel
met 'n swak onkundig volk wat weet min van die
die wet.
*** aan die dade van helse wreedheid, die
versteek boosheid wat kan gaan, jaar in,
jaar uit, in sulke plekke, en nie een van die
wyser.
Het hierdie dame wat 'n beroep op ons vir hulp
gegaan om te lewe in Winchester, ek sou nooit
het 'n vrees vir haar.
Dit is die vyf kilometer van die land wat maak
die gevaar.
Tog is dit duidelik dat sy nie
persoonlik bedreig word. "
"Nee, As sy kan kom Winchester te ontmoet
ons sy kan wegkom. "
"Nogal so.
Sy het haar vryheid. "
"Wat kan word om die aangeleentheid, dan?
Kan jy raai geen verduideliking? "
"Ek het sewe aparte uitgedink
verduidelikings, wat elkeen sou dek die
feite so ver soos ons dit ken.
Maar wat van hierdie is korrek kan slegs
bepaal deur die vars inligting wat
ons sal geen twyfel vind vir ons wag.
Wel, daar is die toring van die katedraal,
en ons sal gou leer alles wat Miss
Hunter het te vertel. "
The Black Swan is 'n herberg van aansien in die
High Street, teen geen afstand van die
stasie, en daar het ons gevind dat die jong dame
vir ons wag.
Sy het betrokke n sit-kamer, en ons
middagete ingewag ons op die tafel.
"Ek is so bly dat jy gekom het," het sy
sê ernstig.
"Dit is so baie vriendelik van julle albei, maar inderdaad
Ek weet nie wat ek moet doen.
Jou raad sal word geheel en al van onskatbare waarde
vir my. "
"Bid vir ons sê wat met jou gebeur het."
"Ek sal dit doen, en ek moet vinnig wees, want ek
belowe het mnr Rucastle om terug te wees
voor drie.
Ek het sy verlof om te kom in die stad hierdie
oggend, al is hy bietjie geweet vir wat
doel. "
"Laat ons het alles in sy behoort nie."
Holmes stoot sy lang, dun bene uit
die rigting van die vuur en is saamgestel om homself te
luister.
"In die eerste plek, kan ek sê dat ek
ontmoet het, oor die algemeen, met geen werklike siek-
behandeling van mnr en mev Rucastle.
Dit is net regverdig vir hulle om te sê dat.
Maar ek kan nie verstaan nie, en ek is nie
maklik in my gedagtes oor hulle. "
"Wat kan jy nie verstaan nie?"
"Die redes vir hul optrede.
Maar jy sal dit alles net soos dit
plaasgevind het.
Toe ek afgekom, mnr Rucastle met my hier
en gery het my in sy hond-wa aan die Koper
Dit is, soos hy sê, pragtig geleë,
maar dit is nie mooi nie op sigself nie, want dit
is 'n groot vierkant blok van' n huis,
witgekalkte, maar almal lood en gestreeptes
met klam en slegte weer.
Daar is gronde rondom, bos op drie
kante, en op die vierde 'n veld wat
hellings af na die Southampton straatweg,
wat kurwes verlede oor 'n honderd meter
vanaf die voordeur.
Hierdie grond in die voorkant behoort aan die huis
, maar die bos al rondom is deel van die Here
Southerton se konfyt.
'N klont van koper beuken onmiddellik in
voorkant van die saal deur het sy naam gegee
na die plek.
"Ek is gedryf oor deur my werkgewer, wat
as lieflik soos altyd, en is deur
hom daardie aand aan sy vrou en die kind.
Daar was geen waarheid, mnr Holmes, in die
vermoede wat skynbaar vir ons om te wees
waarskynlik in jou kamer by Baker Street.
Mev Rucastle is nie kranksinnig nie.
Ek het haar na 'n stil, bleek
vrou, baie jonger as haar man, nie
meer as dertig, ek ***, terwyl hy
kan skaars minder as vyf en veertig.
Uit hul gesprek wat ek versamel het
dat hulle getroud gewees het ongeveer sewe
jaar, dat hy 'n wewenaar, en dat sy
enigste kind deur die eerste vrou was die
dogter wat het gegaan om Philadelphia.
Mnr Rucastle het vir my gesê in private dat die
rede hoekom sy het hulle verlaat het, was dat hulle
het 'n aversie aan haar unreasoning
stiefma.
As die dogter kon gewees het nie minder nie
as twintig, ek kan nogal *** dat haar
standpunt moet gewees het ongemaklik met
haar pa se jong vrou.
"Mev Rucastle was vir my te wees
kleurlose in gedagte sowel as in die funksie.
Sy het my beïndruk nie gunstig of die
reverse.
Sy was 'n nonentity.
Dit was maklik om te sien dat sy
passievol gewy beide aan haar man
en haar klein seun.
Haar lig grys oë rondgedwaal voortdurend
van die een na die ander, en let op elke klein
wil en forestalling dit indien moontlik.
Hy was gaaf teenoor haar ook in sy bluf,
lawaaierige mode, en op die hele dit
lyk na 'n gelukkige paartjie word.
En tog het sy het 'n paar geheime hartseer, dit
vrou.
Sy sal dikwels verlore gaan in 'n diep gedink,
met die hartseerste kyk op haar gesig.
Meer as een keer het ek verbaas haar in
trane.
Ek het soms gedink dat dit die
vervreemding van haar kind wat geweeg op
haar gedagtes, want ek het nog nooit met so absoluut
bederf en so siek-geaardheid 'n bietjie
skepsel.
Hy is klein vir sy ouderdom, met 'n kop wat
is baie buite verhouding groot.
Sy hele lewe blyk te wees, het in 'n
afwisseling tussen wrede pas van passie
en somber met tussenposes van pruilen.
Gee om pyn te kan enige wese wat swakker as
homself lyk sy een idee van word
vermaaklikheid, en hy toon nogal merkwaardige
talent in die beplanning van die vang van muise,
bietjie voëls en insekte.
Maar ek wil eerder nie praat oor die
wesens, mnr Holmes, en, inderdaad, het hy
min te doen met my storie. "
"Ek is bly van al die besonderhede," het opgemerk my
vriend, "of dit lyk asof hulle jou te wees
relevant is of nie. "
"Ek sal probeer om nie iets van te mis
belang.
Die een onaangename ding oor die huis,
wat my opgeval het in 'n keer, was die voorkoms
en gedrag van die slawe.
Daar is net twee, 'n man en sy vrou.
Toller, want dit is sy naam, is 'n growwe,
onbeskofte man, met bont hare en
baarde, en 'n ewige reuk van drink.
Twee keer sedert ek met hulle het hy
is nogal gedrink het, en tog Mr Rucastle
was geen kennis van dit te neem.
Sy vrou is 'n baie lang en sterk vrou
met 'n suur gesig, as stille as Mev
Rucastle en veel minder vriendelik.
Hulle is 'n baie onaangename paar, maar
gelukkig het ek spandeer meeste van my tyd in die
kwekery en my eie kamer, wat langs
mekaar in die een hoek van die gebou.
"Vir twee dae na my aankoms by die
Koper Reserveren my lewe was baie rustig, op
die derde, Mrs Rucastle afgekom net
na ontbyt en fluister iets te
haar man.
"'O, ja," sê hy, draai na my, "ons is
baie dankbaar vir julle, Miss Hunter, vir
val in met ons grille so ver as om te sny
jou hare.
Ek kan jou verseker dat dit nie afbreuk gedoen in
die kleinste jota van jou voorkoms.
Ons sal nou sien hoe die elektriese-blou
rok sal word nie.
Jy sal vind dit uitgelê op die bed in
jou kamer, en as jy sou so goed as
om dit te plaas op ons albei baie wees
verplig. "
"Die rok wat ek gekry het vir my gewag was
van 'n eienaardige skakering van blou.
Dit was van uitstekende materiaal, 'n soort
beige, maar dit het vir onmiskenbare tekens van
nadat gedra voor.
Dit kon gewees het nie 'n beter pas as ek
gemeet was vir dit.
Beide mnr en mev Rucastle uitgespreek
vreugde by die voorkoms van dit, wat skynbaar
baie oordrewe in sy hartstocht.
Hulle wag vir my in die tekening
kamer, wat is 'n baie groot kamer,
strek oor die hele voorkant van die
huis, met drie lang vensters bereik
af na die vloer.
'N stoel was naby aan die geplaas
sentrale venster, met sy rug gedraai
na dit.
In hierdie Ek is gevra om te sit, en dan Mnr
Rucastle, loop op en af op die ander
kant van die kamer, het my vertel 'n reeks
van die grappigste stories wat ek nog ooit
geluister te word.
Jy kan nie *** hoe komies hy was, en
Ek het gelag tot ek was nogal moeg.
Mev Rucastle, maar wat het klaarblyklik
geen sin vir humor, nog nooit so veel as
geglimlag, maar sit met haar hande in haar skoot,
en 'n hartseer, angstig kyk op haar gesig.
Na 'n uur of so, mnr Rucastle skielik
opgemerk dat dit tyd was om te begin die
pligte van die dag, en dat ek kan verander
my rok en gaan te min Edward in die
kwekery.
"Twee dae later dieselfde ding was
gegaan deur onder presies dieselfde
omstandighede.
Weer, ek het my rok, weer ek sit in
die venster, en weer het ek gelag baie
harte by die funny stories van wat my
werkgewer het 'n groot repertoire, en
waarin hy vertel inimitably.
Toe hy oorhandig my 'n geel-gesteunde roman,
en die beweging van my stoel 'n bietjie sywaarts, wat
my eie skaduwee dalk nie val op die bladsy
Hy smeek my hardop te lees hom.
Ek lees vir omtrent tien minute, begin in
die hart van 'n hoofstuk, en dan skielik,
in die middel van 'n sin, het hy my beveel
om op te hou en my klere te verander.
"Jy kan jou maklik verbeel, mnr Holmes, hoe
nuuskierig ek het geword soos wat die betekenis van
hierdie besondere prestasie kon
moontlik wees.
Hulle was altyd baie versigtig wees, ek waargeneem,
my gesig weg van die venster draai, so
dat ek kon verteer met die begeerte om
sien wat aan die gang was agter my rug.
Op die eerste dit blyk te wees onmoontlik, maar ek
gou bedink 'n middel.
My hand-spieël het gebreek is, so 'n gelukkige
gedink gryp my, en ek versteek 'n stuk
van die glas in my sakdoek.
Op die volgende geleentheid, in die midde van my
lag, het ek my sakdoek aan my
oë, en was in staat om met 'n bietjie bestuur
almal om te sien dat daar agter my.
Ek bely dat ek was teleurgesteld.
Daar was niks.
Ten minste dit was my eerste indruk.
By die tweede oogopslag, maar ek beskou
dat daar 'n man staan in die
Southampton Road, 'n klein bebaarde man in' n
grys pak, wat in aansien was te soek in my
rigting.
Die pad is 'n belangrike snelweg, en daar
is gewoonlik mense daar.
Hierdie man was egter leun teen die
lasteringe wat begrens ons gebied en was
soek dringend aan.
Ek laat sak my sakdoek en loer by
Mev Rucastle te vind haar oë vas op
my met 'n mees soek blik.
Sy het niks gesê nie, maar ek is daarvan oortuig dat
sy het waargeneem dat ek 'n spieël in my
hand en gesien het wat was agter my.
Sy het opgestaan in 'n keer.
"'Jephro," sê sy, "is daar' n
brutaal mede-op die pad daar buite wat
staar tot by Miss Hunter. "
"" Nee vriend van jou, Miss Hunter? "Het hy
gevra word.
"" Nee, ek weet niemand in hierdie geweste is. "
"'Dear my!
Hoe baie brutaal!
Vriendelik draai rond en beweging aan hom om te gaan
weg. "
"'Ja, dit sal beter wees te neem nie
kennisgewing. "
"" Nee, nee, moet ons hom slenter hier
altyd nie.
Vriendelik omdraai en golf hom weg hou
dat. "
"Ek het as ek gesê, en op dieselfde
direkte Mev Rucastle het af in die blind.
Dit was 'n week gelede, en van daardie tyd het ek
sit nie weer in die venster, of het
Ek gedra die blou rok gesien nie die man in
die pad. "
"Bid voort te gaan," sê Holmes.
"Jou vertelling beloof om 'n baie
interessante een. "
"Jy sal vind dit nogal ontkoppel, ek
vrees, en daar kan wees vir bietjie
verhouding tussen die verskillende voorvalle van
wat ek praat.
Op die heel eerste dag af dat Ek was by die
Koper Reserveren, mnr Rucastle het my '
klein bijgebouw wat staan naby die
kombuisdeur.
As ons genader dit Ek *** die skerp
gerammel van 'n ketting, en die geluid soos van' n
groot dier rondbeweeg.
"" Kyk hier! "Sê mnr Rucastle, wat
vir my 'n spleet tussen twee planke.
"Is hy nie 'n skoonheid?"
"Ek kyk deur en was bewus van twee
gloeiende oë, en van 'n vae figuur Verskuilende
in die duisternis.
"" Moenie *** wees nie, "sê my werkgewer,
lag by die begin, wat Ek aan hulle gegee.
"Dit is net Carlo, my bulhond.
Ek noem hom my, maar regtig ou Toller, my
bruidegom, is die enigste man wat iets kan doen
saam met hom.
Ons gee hom een keer 'n dag, en nie te veel
dan, sodat hy is altyd so gretig om as
mosterd.
Toller kan hom los elke aand, en God
help om die oortreder wie hy sy tande
daarop.
Vir goedheid ontwil nie jy al ooit op enige
verskoning stel jy jou voet oor die drumpel om
nag, want dit is net so veel as jou lewe is
die moeite werd. "
"Die waarskuwing was geen ydele een, vir twee
nagte later het ek gebeur om uit te kyk van my
slaapkamer venster sowat twee uur in die
Dit was 'n pragtige maanlig nag, en die
grasperk voor die huis was silvered
oor en byna so helder soos dag.
Ek staan, opgetrek in die rustige skoonheid
van die toneel, wanneer ek bewus was dat
iets wat beweeg onder die skaduwee van
die koper beuken.
Soos dit na vore gekom in die maanskyn ek sien wat
dit was nie.
Dit was 'n reuse-hond, so groot soos' n kalf,
duin getint, met hangende jowl, swart
bek, en 'n groot uitsteek bene.
Dit loop stadig oor die grasperk en
verdwyn in die skaduwee op die ander
Daardie verskriklike brandwag stuur 'n chill vir my
hart wat ek *** nie dat enige inbreker
kon gedoen het nie.
"En nou, ek het 'n baie vreemde ervaring
om jou te vertel.
Ek het, soos jy weet, afgesny my hare in
Londen, en ek het dit geplaas in 'n groot spoel
aan die onderkant van my stam.
Een aand, nadat die kind in die bed, ek
begin om te amuse myself deur die bestudering van die
meubels van my kamer en deur rangskik my
eie klein dinge.
Daar was 'n ou n laaikas in die
kamer, die boonste twee kinders leeg en oop
die onderste een gevries.
Ek het die eerste twee vol met my linne
en as ek het nog baie om te pak weg Ek was
natuurlike geïrriteerd om nie met die gebruik van
die derde trekker.
Dit val my op dat dit kon gewees het
vasgemaak deur 'n blote oorsig, so ek het uit
my bos sleutels en probeer om dit oop te maak.
Die heel eerste sleutel toegerus tot perfeksie,
en ek het die trekker oop te maak.
Daar was net een ding in, maar ek is
seker dat jy nooit sou raai wat dit
was.
Dit was my spoel van hare.
"Ek het dit aan en ondersoek dit.
Dit was van dieselfde eienaardige tint, en die
dieselfde dikte.
Maar dan is die onmoontlikheid van die ding
obtruded self op my.
Hoe kon my hare is opgesluit in die
trekker?
Met bewende hande het ek my stam ongedaan gemaak,
blyk die inhoud, en het van die
onder my eie hare.
Ek het die twee TRESSES saam, en ek
verseker dat hulle identies.
Was dit nie buitengewone?
Legkaart as ek wil, kon ek niks
alles wat dit beteken.
Ek die vreemde hare aan die trekker,
en ek het gesê niks van die saak na die
Rucastles soos ek voel dat ek myself moes sit
in die verkeerde deur die opening van 'n trekker wat hulle
het gevries.
"Ek is natuurlik oplettend, as wat jy mag hê
opgemerk, mnr Holmes, en ek het gou 'n
redelik goeie plan van die hele huis in my
kop.
Daar was een vleuel, egter, wat verskyn
nie te alle bewoon word nie.
'N ingang wat die gesig gestaar wat gelei het tot die
kwartale van die Tollers oopgemaak in hierdie
suite, maar dit was altyd gesluit.
Een dag, maar as ek op die trap,
Ek ontmoet mnr Rucastle uit te kom deur middel van hierdie
deur, sy sleutels in sy hand, en 'n blik op
sy gesig wat hom gemaak het 'n heel ander
persoon aan die ronde, joviale man aan wie ek
gewoond was.
Sy wange was rooi, sy voorhoof was al
gekreukelde met woede, en die are staan
uit by sy tempel met passie.
Hy gesluit die deur en gou by my verby
sonder 'n woord of' n blik.
"Dit gewek my nuuskierigheid, so toe ek gaan
uit vir 'n wandel in die park met my
beveel, kan ek gewandel ronde van die kant van
wat ek kon sien die vensters van hierdie deel
van die huis.
Daar was vier van hulle in 'n ry, drie van
wat was net vuil, terwyl die vierde
was wreed aan.
Hulle was almal blykbaar verlate.
Soos ek gewandel op en af, skrams op hulle
Soms, mnr Rucastle kom uit na my
op soek na so vrolik en joviaal soos altyd.
"'Ag!" Sê hy,' moet jy nie *** dat ek onbeskof
As ek verby jou sonder 'n woord, my liewe
jong dame.
Ek was besig met sake-aangeleenthede. "
"Ek het hom verseker dat ek nie aanstoot.
"By the way," sê ek, "jy lyk te hê
nogal 'n suite van spaar kamers tot daar, en
een van hulle het die hortjies aan. "
"Hy kyk verbaas en, soos dit blyk te
my 'n bietjie geskrik op my opmerking.
"'Photography is een van my stokperdjies," sê
Hy is nie.
"Ek het my donker kamer tot daar.
Maar, liewe my! wat 'n oplettende jong dame
ons oorval.
Wie sou geglo het nie?
Wie sou ooit geglo het nie? "
Hy het in 'n gekskeer toon, maar daar was
geen grap in sy oë soos hy kyk na my.
Ek lees vermoede daar en ergernis, maar
geen grap.
"Wel, Mr Holmes, vanaf die oomblik dat ek
verstaan dat daar iets oor
dat suite kamers wat ek was nie te
weet, ek was al aan die brand gesteek om te gaan oor hulle.
Dit was nie blote nuuskierigheid, maar ek het my
deel van daardie.
Dit was meer 'n gevoel van reg -' n gevoel
dat 'n paar goeie kan kom uit my
indringende na hierdie plek.
Hulle praat van die vrou se instink; miskien is dit
was n vrou se instink wat aan my gegee het dat
gevoel.
In elk geval, dit was daar, en ek was skerp
op die uitkyk vir enige kans om die te slaag
verbode deur.
"Dit was net gister dat die kans
gekom het.
Ek kan jou vertel dat, behalwe mnr Rucastle,
beide Toller en sy vrou vind om iets te
doen in hierdie verlate kamers, en ek het nie eens gesien
hom wat 'n groot swart linne sak met
hom deur die deur.
Onlangs het hy het hard gedrink nie, en
gister aand was hy baie dronk; en
toe ek die trappe gekom was daar die sleutel in die
die deur.
Ek het geen twyfel dat hy dit moes verlaat
daar.
Mr en Mrs Rucastle was albei die trappe af,
en die kind het saam met hulle, so wat ek gehad het
'n uitstekende geleentheid.
Ek het die sleutel stadig in die slot, oopgemaak
die deur, en gegly deur.
"Daar was 'n bietjie passasie in die voorkant van my
unpapered en uncarpeted, wat het by 'n
regte hoek by die verder einde.
Ronde die hoek is drie deure in 'n
lyn, die eerste en derde van wat was
oop te maak.
Hulle het elke gelei in 'n leë kamer, stowwerig en
moedeloos, met twee vensters in die een en
een in die ander, so dik met vuil dat
die aand lig glimmered donker deur
hulle.
Die sentrum deur is gesluit, en oor die
buite dit was vasgemaak een van die
breë bars van 'n yster bed, padlocked by een
einde aan 'n ring in die muur, en vasgemaak op
die ander met stewige koord.
Die deur self was ook gesluit, en die
sleutel is nie daar nie.
Dit versper deur ooreengestem duidelik
met die wreed venster buite, en tog
Ek kon sien deur die flikkering van onder dit
dat die kamer was nie in die duisternis.
Klaarblyklik is daar was 'n luik wat laat in
lig van bo.
As ek gaan staan in die gang en kyk op die
sinistere deur en wonder wat die geheim
dalk sluier, het ek skielik die geluid van
stappe in die kamer en sien 'n skaduwee verby
vorentoe en agtertoe teen die bietjie
spleet van dowwe lig wat geskyn het uit
onder die deur.
'N gekke, unreasoning skrik opgestaan my by
die oë, Mr Holmes.
My overstrung senuwees my gefaal skielik
en ek het omgedraai en geloop - gehardloop asof iets
verskriklike hand was agter my clutching op
die rok van my rok.
Ek storm die gang af, deur die
deur, en reguit in die arms van mnr
Rucastle, wat buite wag.
"" So, "sê hy en glimlag," dit was jy, dan.
Ek het gedink dat dit moet wees toe ek sien die
deur oop. "
"'O, ek is so ***!"
Ek hyg.
"'My liewe jong dame! my liewe jong dame '! -
-Jy kan nie *** hoe liefkosing en
strelende sy manier was -'and wat
*** julle, my liewe jong dame? "
"Maar sy stem was net 'n bietjie te
aanmoedigend.
Hy oordoen dit.
Ek was op my wag skerp teen hom.
"Ek was dom genoeg om te gaan in die leë
vleuel, 'het ek geantwoord.
"Maar dit is so eensaam en onheilspellend in hierdie dowwe
lig dat ek was *** en hardloop uit
weer.
Ag, dit is so erg nog steeds in daar! "
"" Slegs dit? "Sê hy, kyk na my
skerp.
"" Hoekom, wat *** jy? "
Ek vra.
"'Hoekom doen jy *** dat ek sluit die deur?"
"Ek is seker dat ek nie weet nie."
"" Dit is mense uit te hou wat geen
besigheid daar.
Sien jy? "
Hy was nog steeds glimlag in die mees lieflik
wyse.
"Ek is seker as ek geweet het - '
"" Wel, dan moet jy nou weet.
En as jy ooit sit jou voet oor daardie
drumpel again' - hier in 'n oomblik die
smile verhard in 'n grin van woede, en hy
glared neer op my met die gesig van 'n demoon-
- "Ek sal gooi jy die bulhond."
"Ek was so *** dat ek nie weet wat
Ek het nie.
Ek veronderstel dat ek moet gehaas het verby hom
in my kamer.
Ek onthou niks te gebruik totdat ek het myself
lê op my bed bewe alles oor.
Toe het ek gedink dat van julle, het mnr Holmes.
Ek kon nie daar nie langer leef sonder 'n
advies.
Ek was *** van die huis, van die man,
van die vrou, van die dienaars, selfs van die
kind.
Hulle was almal verskriklike vir my.
As ek kon net jy bring al sou
goed.
Natuurlik het ek dalk gevlug het uit die huis,
maar my nuuskierigheid was byna so sterk soos my
vrese.
My gedagte was gou gemaak het.
Ek sou jou 'n draad.
Ek sit op my hoed en mantel, afgegaan na die
kantoor, wat is ongeveer 'n halwe kilometer van die
huis, en dan terug, voel baie
makliker te maak.
'N vreeslike twyfel het in my gedagte soos ek
genader om die deure sodat die hond kan wees
los, maar ek onthou dat Toller het
gedrink het homself in 'n toestand van ongevoeligheid
daardie aand, en ek het geweet dat hy die
enigste een in die huishouding wat het enige
invloed met die wrede wesens is, of wat
sou waag om hom vry.
Ek het gegly in die veiligheid en lê wakker half
die nag in my vreugde by die gedagte van
sien julle.
Ek het geen probleme ondervind om verlof tot
kom in Winchester die oggend, maar ek
moet word terug voor drie uur, vir Mr
en mev Rucastle gaan op 'n besoek, en
sal word nie al die aand, sodat ek
moet kyk na die kind.
Nou het ek vertel julle al my avonture, mnr
Holmes, en ek moet baie bly wees as jy
kon my vertel wat dit alles beteken, en veral
alles, wat ek moet doen. "
Holmes en ek het geluister betower te
hierdie besondere verhaal.
My vriend het nou en tempo aan en af
die kamer, het sy hande in sy sakke, en 'n
uitdrukking van die mees diepgaande erns
op sy gesig.
"Is Toller steeds dronk?" Het hy gevra.
"Ja. Ek het gehoor sy vrou vertel mev Rucastle
dat sy kon niks doen nie saam met hom. "
"Dit is goed.
En die Rucastles gaan uit na-nag? "
"Ja."
"Is daar 'n kelder met' n goeie sterk
slot? "
"Ja, die wyn-kelder."
"Jy lyk vir my om al opgetree het deur middel van
hierdie saak soos 'n baie dapper en sinvolle
meisie, Mej Hunter.
Het jy *** dat jy een kon verrig
meer feat?
Ek sou nie vra dit van jou as ek nie
*** jy 'n heel uitsonderlike vrou. "
"Ek sal probeer.
Wat is dit? "
"Ons sal eers op die Koper Reserveren deur sewe
uur, my vriend en I.
Die Rucastles sal weg wees teen daardie tyd,
en Toller sal ons hoop, nie in staat is.
Daar bly net Mrs Toller, wat dalk
gee die alarm.
As jy kan stuur vir haar in die kelder op
'n saak voorgedra het nie, en draai dan die sleutel op die
haar, sou jy vergemaklik sake
ongelooflik. "
"Ek sal dit doen."
"Uitstekend!
Ons sal dan deeglik kyk na die
saak.
Natuurlik is daar net een haalbaar
verduideliking.
Jy is daar gebring personate
iemand, en die ware persoon is gevange geneem
in hierdie kamer.
Dit is voor die hand liggend.
Soos aan wat hierdie gevangene is, ek het geen twyfel
dat dit is die dogter, mej Alice
Rucastle, as ek reg onthou, wat gesê
te gegaan het na Amerika.
Jy is gekies, ongetwyfeld, soos wat lyk soos
haar in hoogte, syfer, en die kleur van
jou hare.
Haar gehad het afgesny is, baie moontlik in
'n siekte wat deur middel van sy geslaag het,
en ja, natuurlik, die uwe moes word
het ook geoffer.
Deur 'n snaakse kans dat jy het haar oorval
TRESSES.
Die man in die pad was ongetwyfeld '
vriend van haar - dalk haar verloofde - en geen
twyfel, as jy gedra het die meisie se rok en
was so graag haar, was hy daarvan oortuig van
jou lag, wanneer hy jou sien, en
daarna uit jou gebaar, dat Mej
Rucastle was heeltemal tevrede, en dat sy
nie meer die gewenste sy aandag.
Die hond is laat los in die nag om te verhoed dat
hom uit probeer om te kommunikeer met
haar.
So baie is redelik duidelik.
Die mees ernstige punt in die geval is die
ingesteldheid van die kind. "
"Wat op aarde het om dit te doen met dit?"
Ek ***.
"My liewe Watson, wat jy as 'n mediese man is
voortdurend besig om die lig soos in die
tendense van 'n kind deur die studie van die
ouers.
Kan jy nie sien dat die omgekeerde is net so
geldig is.
Ek het dikwels opgedoen my eerste werklike
insig in die karakter van ouers
studeer hul kinders.
Hierdie kind se ingesteldheid is abnormaal
wrede, net vir wreedheid se onthalwe, en
of hy dit uit sy put glimlag
pa, soos ek behoort te vermoed, of van sy
moeder, dit belofte kwaad vir die arme meisie wat
is in hul krag. "
"Ek is seker dat jy reg is, het mnr Holmes,"
roep ons kliënt.
"'N duisend dinge kom terug na my wat
maak my seker dat jy dit getref het.
O, laat ons nie verloor nie 'n oomblik in die totstandkoming van
help om hierdie arme skepsel. "
"Ons moet in ag, want ons is die hantering van
met 'n baie slinkse man.
Ons kan niks doen nie tot sewe uur.
In daardie uur het ons sal met julle wees, en dit
sal nie lank wees voordat ons los die
raaisel. "
Ons was so goed soos ons woord, want dit was
net sewe wanneer ons bereik die Koper
Beuken nie, omdat julle aan ons trap by 'n
pad openbare-huis.
Die groep van bome, met hul donker blare
blink soos blink geskuurde metaal in die lig
van die ondergaande son, is genoeg om te merk
die huis het selfs Miss Hunter nie
staan glimlag op die deur-stap.
"Het jy daarin geslaag om dit?" Gevra Holmes.
'N groot geraas kom uit thudding iewers
onder.
"Dit is Mev Toller in die kelder," sê
sy.
"Haar man is snork op die kombuis
rug.
Hier is sy sleutels, wat die duplikate
van mnr Rucastle's. "
"Jy het goed gedoen inderdaad!" Roep Holmes
met entoesiasme begroet.
"Nou lei die pad, en ons sal binnekort sien
die einde van hierdie swart besigheid. "
Ons geslaag aan die trap, die deur oopgesluit,
gevolg op neer 'n gedeelte, en gevind
onsself in die voorkant van die versper wat
Mis Hunter beskryf het.
Holmes sny die koord en verwyder die
dwars bar.
Daarna het hy probeer om die verskillende sleutels in die slot,
maar sonder sukses.
Geen geluid kom van binne uit en by die
stilte Holmes se gesig vertroebel verby.
"Ek vertrou dat ons nie te laat," sê
Hy is nie.
"Ek ***, Miss Hunter, dat ons het 'n beter
gaan sonder jou.
Nou, Watson, sit jou skouer aan dit, en
Dan sal ons sien of ons kan nie maak ons pad
in "
Dit was 'n ou wrak deur en het in' n keer
voor ons verenig krag.
Saam is ons storm in die kamer.
Dit was leeg.
Daar was geen meubels red 'n bietjie pallet
bed, 'n klein tafel, en' n vol mand van
linne.
Die luik bogenoemde was oop, en die
gevangene weg.
"Daar is 'n dwaasheid hier," sê
Holmes, "hierdie skoonheid het gedink Miss
Hunter se bedoelings en gedra het, sy
slagoffer nie. "
"Maar hoe?"
"Deur die luik.
Ons sal binnekort sien hoe hy daarin geslaag. "
Hy swaai homself tot op die dak.
"Ag, ja," het hy uitgeroep het, "hier is die einde van 'n
lang ligte leer teen die dakrand.
Dit is hoe hy dit gedoen het. "
"Maar dit is onmoontlik," sê me Hunter;
"Die leer was nie daar toe die
Rucastles gaan weer weg. "
"Hy het terug gekom en dit gedoen.
Ek sê vir julle dat hy 'n slim en
gevaarlike man.
Ek sou nie verbaas wees as baie hierdie
is hy wie se stap ek *** nou op die
trap.
Ek ***, Watson, dat dit sou wees, asook
vir jou om jou pistool reg te hê. "
Die woorde was skaars uit sy mond
voor 'n mens verskyn het by die ingang van die
kamer, 'n baie vet en potig man, met' n
swaar stok in sy hand.
Mis Hunter het geskreeu en teen die gekrimp
muur aan die oë van hom, maar Sherlock
Holmes het opgespring vorentoe en hom gekonfronteer.
"Jy skurk!" Sê hy, "waar is jou
dogter? "
Die vet man gooi sy oë rondom, en dan
aan by die oop luik.
"Dit is vir my om jou te vra dat," het hy
shrieked, "jy diewe!
Spies en diewe!
Ek het jou gevang, ek het?
Jy is in my mag.
Ek sal jou dien! "
Hy het omgedraai en clattered van die trap as
hard as wat hy kan gaan.
"Hy is weg vir die hond!" Roep Miss Hunter.
"Ek het my rewolwer," sê I.
"Beter naby die voordeur," roep
Holmes, en ons almal storm die trap
saam.
Ons het skaars bereik die saal wanneer ons
gehoor het, die baying van 'n hond, en dan' n
gil van angs, met 'n verskriklike verontrustend
klank wat dit was vreeslik om te luister.
'N bejaarde man met' n rooi gesig en skud
ledemate het teen 'n verbysterende kant deure.
"My God!" Het hy uitgeroep.
"Iemand het losgemaak die hond.
Dit is nie gevoed is vir twee dae.
Quick, quick, of dit sal te laat wees! "
Holmes en ek storm uit en rondom die hoek
van die huis, met Toller hurrying agter
ons.
Daar was die groot honger brute, sy
swart snoet begrawe in Rucastle se keel,
terwyl hy writhed en skree op die
grond.
Loop aan, ek blaas sy brein uit, en dit
val oor met sy skerp wit tande nog steeds
vergadering in die groot stygings van sy nek.
Met baie harde werk wat ons hulle afgesonder en
het hom, leef, maar verskriklik verdwaalde,
in die huis.
Ons het hom op die salon bank, en
met gestuur die sobered Toller te
dra die nuus aan sy vrou, ek het gedoen wat ek
kon sy pyn te verlig.
Ons was almal rondom hom vergader wanneer die
deur oopgemaak het, en 'n lang, maer vrou
het die kamer binnegekom.
"Mev Toller "roep! Miss Hunter.
"Ja, mis.
Mnr Rucastle laat my uit wanneer hy terug kom
voordat hy aan jou.
Ag, mis, dit is jammer jy het my nie laat
weet wat jy van plan was om, want ek sou
het vertel dat jou pyne is verlore. "
"Ha!" Sê Holmes, soek skerp na haar.
"Dit is duidelik dat mev Toller meer weet
oor hierdie saak as enigiemand anders. "
"Ja, meneer, ek doen, en ek is gereed genoeg om
vertel wat ek weet. "
"Dan bid, gaan sit, en laat ons dit ***
want daar is verskeie punte op wat ek
moet bieg dat ek nog steeds in die donker. "
"Ek sal gou maak dit duidelik aan jou," sê
sy, "en ek wil dit gedoen het voordat nou as ek
kon ha "het uit die kelder.
As daar se polisie-hof besigheid oor hierdie,
jy sal onthou dat ek was die een wat
staan jou vriend, en dat ek was Miss
Alice se vriend ook.
"Sy was nooit gelukkig nie by die huis, Miss Alice
was nie, vanaf die tyd dat haar pa
weer getroud.
Sy was geminag hou en het geen sê in
niks nie, maar dit het nooit werklik geword het slegte
vir haar tot ná sy met mnr Fowler by 'n
vriend se huis.
So goed soos ek kon leer, Miss Alice het
regte van haar eie deur sal, maar sy was so
stil en geduldig, sy was, dat sy nooit
sê 'n woord oor hulle maar net verlaat
alles in Mr Rucastle se hande.
Hy het geweet hy is veilig by haar, maar wanneer
daar was 'n kans van' n man kom
vorentoe, sou wat vra vir alles wat die wet
hom sou gee, dan is haar pa het gedink dit
tyd om 'n stop te sit op dit.
Hy wou haar 'n papier te teken, sodat
of sy getroud is of nie, kan hy gebruik
haar geld.
As sy nie sou doen nie, hy het op
kommerwekkende haar totdat sy gekry brein-koors, en
vir ses weke was by dood se deur.
En sy het beter by die laaste, almal gedra aan 'n
skaduwee, en met haar pragtige hare gesny
af nie, maar dit het nie geen verandering in haar
jong man, en hy vas aan haar as ware as
man kan wees. "
"Ag," sê Holmes, "Ek *** dat dit wat jy
is goed genoeg om ons te vertel maak die
saak redelik duidelik, en dat ek kan aflei
al wat oorbly.
Mnr Rucastle dan, ek vermoed, het tot hierdie
stelsel van gevangenisstraf? "
"Ja, meneer."
"En hy het Miss Hunter af uit Londen
ten einde om ontslae te raak van die onaangename
volharding van mnr Fowler. "
"Dit was dit, meneer."
"Maar mnr Fowler 'n volhardende man, soos
'n goeie seeman behoort te wees, blokkade die
huis, en toe ontmoet jy opgevolg deur
sekere argumente, metaal of andersins,
te oortuig dat jou belange
dieselfde as sy. "
"Mnr Fowler was 'n baie vriendelike-gesproke, vry-
oorhandig gentleman, "sê mev Toller
rustig.
"En in dié manier het hy daarin geslaag dat jou goeie
mens het geen wil van drink, en dat
'n leer moet gereed wees op die oomblik wanneer
jou meester het uitgegaan. "
"Jy het dit, meneer, net soos dit gebeur het."
"Ek is seker ons skuld jou 'n verskoning, Mrs
Toller, "sê Holmes," want jy het
beslis opgeklaar alles wat
verbaas ons nie.
En hier kom die land chirurg en Mrs
Rucastle, so ek ***, Watson, wat ons gehad het
beste escort Miss Hunter terug na Winchester,
as dit lyk vir my dat ons locus standi nou
is eerder 'n vraag een. "
En so is opgelos, die verborgenheid van die
sinistere huis met die rooi beuken in
voor die deur.
Mnr Rucastle oorleef, maar was altyd 'n
gebroke man, die lewe gehou slegs deur die
sorg van sy toegewyde vrou.
Hulle het nog steeds saam met hulle ou dienaars
wat waarskynlik weet so baie van Rucastle se
afgelope lewe wat hy vind dit moeilik om
deel van hulle.
Mnr Fowler en Mej Rucastle getroud is,
deur 'n spesiale vergunning, in Southampton die dag
na hulle vlug, en hy is nou die
houer van 'n regering aanstelling in die
eiland van Mauritius.
Soos aan me Violet Hunter, my vriend Holmes,
eerder om my teleurstelling, geopenbaar nie
verdere belang in haar toe wanneer sy
opgehou het om die middelpunt van een van sy
probleme, en sy is nou die hoof van 'n
private skool by Walsall, waar ek glo
dat sy ontmoeting met groot sukses.
cc prosa ccprose audiobook audio boek gratis hele volle volledige lesing gelees librivox klassieke literatuur gesluit onderskrifte byskrifte ondertitels esl ondertitels vreemde taal vertaal vertaal